فناوري نانو وارد عرصه‌هاي مختلف زندگي مردم شده و توانسته تحول زيادي را در صنايع مختلف ايجاد كند. اما اين فناوري به‌طور خاص در صنعت ساختمان چگونه وارد شده است؟

فناوري نانو در صنعت ساختمان و به‌طور كلي ساخت‌وساز از دو منظر وارد شده است: اولا ايجاد مصالح جديد بر پايه فناوري نانو و كاربرد اين مصالح در ساختمان و ساخت و ساز. اين محصولات ويژگي‌هاي منحصربه‌فردي دارد كه عمده خواص ويژه آن مربوط به ساختارهاي نانويي محصولات به شكل‌هاي مختلف است. از جمله اين محصولات، عايق‌هاي حرارتي آيروژل (سبك‌ترين ماده جامد شناخته شده در جهان كه چگالي‌اش تنها سه برابر هواست) و روكش‌هاي ضد آب و لك سيلاني را مي‌توان نام برد.منظر دوم بهبود عملكرد و ايجاد خواص بهتر در مصالح مرسوم در صنعت ساخت و ساز است. بهبود عملكرد ايجاد خواص بهتر نيز به‌واسطه ايجاد ويژگي‌هاي جديد و خاص در محصول با استفاده از فناوري نانو است. از جمله اين محصولات مي‌توان به بتن مستحكم شده با نانوذرات سيليكايي، رنگ‌هاي عايق حرارت با استفاده از آيروژل ها، سيمان و بتن رفع‌كننده آلودگي با استفاده از نانوذرات اكسيدتيتانيوم اشاره كرد.بر اين اساس، طيف گسترده‌اي از محصولات جديد با كارايي بيشتر نسبت به قبل به صنعت ساختمان وارد شده است كه مي‌تواند از نظر ميزان مصرف مواد و مصالح، طول عمر، بهبود خواص به بهبود كلي در صنعت ساخت و ساز و آسايش و رفاه بيشتر ساكنان و مردم منجر شود.

فناوري نانو از طريق توليد محصولات عايق مدرن مي‌تواند مانع از اتلاف انرژي در ساختمان‌ها شود. به‌طور كلي رنگ‌ها، مصالح و شيشه‌هاي عايق كه به‌وسيله فناوري نانو ايجاد شده‌اند، مي‌توانند از عبور حرارت از سطح مقطع ديوار، محفظه‌هاي فلزي، پنجر‌ه‌ها ممانعت كرده و باعث جلوگيري از اتلاف انرژي در تمام فصول سال شوند. به‌عنوان مثال شيشه‌هاي داراي لايه مياني ساخته شده از عايق آيروژل در تابستان مانع از ورود حرارت از بيرون به دورن ساختمان و در زمستان مانع از خروج حرارت از ساختمان به محيط بيرون مي‌شوند. علاوه بر اين، روكش‌هاي مقاوم به حرارت و عايق حرارت روي محفظه‌ها مانند يخچال و بويلرها مانع از اتلاف حرارت مي‌شود.در بحث مقاوم‌سازي ساختمان‌ها نيز مي‌توان به بهبود خواص مكانيكي و شيميايي انواع بتن‌ها، گچ‌ها و فولادها اشاره كرد. با استفاده از نانو ذرات سيليكا درون بتن، استحكام فشاري و كششي بتن‌ افزايش مي‌يابد. اين مساله مربوط به خاصيت بهبود مقاومت در برابر انتشار ترك در بتن بر اثر وجود ذرات نانويي بين بافت بتن مي‌شود. فولادهاي مقاوم به خوردگي كه بر اثر آلياژ كردن با ذرات نانويي و عمليات حرارتي منجر به رسوب ذرات نانويي در فولاد مي‌شود نيز توليد شده‌اند، از ديگر مثال‌هاي اين زمينه است. علاوه بر توليد مصالح مستحكم، فناوري نانو راه‌حل‌هايي براي افزايش طول عمر مصالح موجود ارائه كرده است.

اصولا فناوري نانو در جهت بهبود مصالح كنوني و ارائه مصالح جديد به بازار و صنعت ساخت و ساز گام بر‌مي‌دارد. فناوري نانو علم مهندسي آگاهانه خواص و مواد و مصالح براي دستيابي به ويژگي‌هاي بهتر است. بنابراين احتمال از رده خارج شدن محصولات مرسوم و پركاربرد در صنعت بستگي به قدرت و فراگير بودن مصالح و محصولات جديد دارد. فرآيند بهبود و ايجاد محصولات جديد يك فرآيند مداوم است و به نظر مي‌رسد مصالح مبتني بر فناوري نانو در آينده بخش مهمي از صنعت ساخت و ساز را دربرگيرد. اين سهم لزوما مربوط به مصالح و مواد كاملا جديد نبوده و بيشتر مربوط به مصالح هوشمند و بهينه شده با فناوري نانوست. بنابراين همه مواد در كنار هم مي‌تواند سهمي از صنعت ساخت و ساز داشته باشند.